Κατακρίνουμε κάθε μορφή βίας

Κατακρίνουμε κάθε μορφή βίας

  Η Ανεξάρτητη Κίνηση ΜΗχανικών ανέκαθεν ήταν κατά κάθε μορφής βίας. Η βία μπορεί να είναι λεκτική ή σωματική. Βία είναι από το σκίσιμο αφισών ή άλλου υλικού παράταξης μέχρι και πρόκληση ζημιών σε πανεπιστημιακούς χώρους, καθώς και η σωματική απειλή.

  Χωρίς να θέλουμε να προσβάλουμε οποιαδήποτε μορφή πολιτικής ιδεολογίας, δεν θεωρούμε απαραίτητο το να προβεί κάποιος σε ακρότητες για να ξεκαθαρίσει τις πολιτικές του απόψεις. Το πιο θεμιτό και δημοκρατικό, κατά την άποψη μας, μέσο για να επιχειρηματολογήσει κάποιος υπέρ της άποψης του, είναι ο διάλογος.

  Τόσο οι περσινές υβριστικές επιθέσεις απ’ τους μεν όσο και οι φετινές κινήσεις εκφοβισμού απ’ τους δε, δεν συνάδουν με τις αρχές τις δημοκρατίας και για αυτό το λόγο τα κατακρίνουμε αμφότερα. Τα παραπάνω γεγονότα ενισχύουν την έννοια της  “δράσης-αντίδρασης” και η διαιώνιση αυτής είναι επίφοβη για περεταίρω κρούσματα.

19η Μαΐου: Ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας

Στις 19 Μαΐου τιμούμε την ιερή μνήμη των θυμάτων της Ποντιακής Γενοκτονίας. Των 353.000 Ελλήνων του Πόντου που εξοντώθηκαν συστηματικά και βάσει οργανωμένου σχεδίου από το τουρκικό κράτος στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.  Με ένα όργιο οργανωμένης βίας, μαζικές σφαγές, εκτελέσεις και δολοφονίες, διωγμούς και εγκλήματα «ατάκτων», μαζικές εκτοπίσεις, τάγματα εργασίας(αμελέ ταπουρού) κ.α. συντελέστηκε σε λιγότερο από 10 χρόνια (1914 -1923) ένα φρικτό και απάνθρωπο έγκλημα που ντροπιάζει συνολικά την ανθρωπότητα, για να ακολουθηθεί λίγο αργότερα με την σφαγή και εξόντωση των Αρμενίων και των Μικρασιατών Ελλήνων με τους ίδιους πάντοτε αυτουργούς.

Η πράξη αυτή, συνιστά με την διεθνώς αποδεκτή έννοια του όρου το έγκλημα της γενοκτονίας, δηλαδή την συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής, έχει αναγνωριστεί όμως σαν γενοκτονία μόνο από την Ελληνική Βουλή και αυτό μόλις το 1994, ενώ η διεθνής κοινότητα το αγνοεί σχεδόν εντελώς. Όσο για την Τουρκία, ακόμη και σήμερα που θέλει να βρίσκεται στις πύλες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως δεν ακούστηκε από μέρους της ούτε μία λέξη μεταμέλειας για τα εγκλήματα που διέπραξε, πολύ δε περισσότερο δεν αναγνώρισε και δεν αναγνωρίζει ότι διέπραξε το έγκλημα της γενοκτονίας.

Για την Τουρκία η 19^η Μαϊου είναι η μέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ( γνωστός ως Κεμάλ Ατατουρκ) μπήκε στην πόλη της Σαμψούντας(Αμισός) το 1919 και κατεπέκταση την σφάγη του κάθε μη μουσουλμάνου (Γκιαούρης = Άπιστος). Γιορτάζεται με λίγα λόγια ώς εθνική εορτή...

 H Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες και να ζητήσει συγγνώμη από την ανθρωπότητα για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Για όσο διάστημα δεν το κάνει, σημαίνει πως αποδεχόμενη τα εγκλήματα αυτά, αναγνωρίζει και υιοθετεί πρακτικές που κάθε άλλο παρά ταιριάζουν σε χώρα έστω και ελάχιστα είναι πολιτισμένη, πόσο δε μάλλον «ευρωπαϊκή».

Δεν ζητούμε ούτε αντίποινα, ούτε και τα χώματα μας πίσω! Ζητούμε μόνο ένα συγνώμη ώστε να μπορέσουν οι άταφοι δολοφονημένοι πρόγονοι μας να αναπαφθούν και αυτοί επιτέλους!

¨Ο ΠΟΝΤΟΣ ΕΝ ΑΣΤΡΟΝ ΦΩΤΕΙΝΟΝ, ΟΨΕ ΟΣΗΜΕΡΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ¨

(Το σχήμα μας τιμά την καταγωγή των δύο μελών του, Λάζαρου Αφεσιάδη και Δημήτρη Χατζηιωαννίδη, καθώς και όλων των ποντίων που σήμερα πενθούν)

Στατιστικά στοιχεία φοιτητικών εκλογών

    Στατιστικά στοιχεία φοιτητικών εκλογών 2008-2012

Αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών 2012

With great power, comes great responsibility

Voltaire

Η επόμενη μέρα των φοιτητικών εκλογών μας βρίσκει ιδιαίτερα χαρούμενους, αλλά και με περισσότερες ευθύνες. Ευχαριστούμε τους 58 συμφοιτητές μας που μας ψήφισαν και παράλληλα αναγνωρίζουμε το φορτίο ευθύνης που μας αναθέτουν.

Από σήμερα κιόλας έχουμε δρομολογήσει να μπουν σε μια σειρά προτεραιότητας οι προτάσεις μας και να αρχίσουμε να τις τρέχουμε. Τις προτάσεις αυτές μπορεί να τις δει ο καθένας στο φυλλαδιάκι μας «Προτάσεις 2012», το οποίο αργότερα ίσως αναρτηθεί και διαδικτυακά.

Ας περάσουμε στο σχολιασμό των αποτελεσμάτων:

Αρχικά να αναφερθεί το θετικό γεγονός της εκ νέου μεγάλης προσέλευσης στις κάλπες, όπου στο ΤΜΟΔ ψήφισαν 193 φοιτητές με 2 από αυτούς να ρίχνουν άκυρο και 3 να δίνουν λευκή ψήφο. Η Δ.Α.Π.-Ν.Δ.Φ.Κ. παρέμεινε πρώτη παίρνοντας 74 ψήφους, η Α.Κ.ΜΗ. ανέβηκε στη δεύτερη θέση λαμβάνοντας 58 ψήφους, η Μ.Δ.Σ. πήρε 26 και από 15 πήραν έκαστη η Π.Κ.Σ. και η Π.Α.Σ.Π. Τα ποσοστά μεταφράζονται αντίστοιχα σε 38,34% για τη Δ.Α.Π., 30,05% για εμάς, 13,47% για τη Μ.Δ.Σ. και από 7,77% για έκαστη από τις άλλες δύο παρατάξεις. Δεδομένου όμως ότι ο σύλλογος αριθμεί 700 εγγεγραμμένους φοιτητές, τα αληθινά ποσοστά είναι 10,57% , 8,29% , 3,71% και από 2,14% οι δύο ισοψηφούσες παρατάξεις.

Σημαντικό στοιχείο που πρέπει να προσέξει κανείς είναι και ο αριθμός υποψηφίων φέτος. Η Δ.Α.Π.-Ν.Δ.Φ.Κ. κατέβασε 28 υποψήφιους και άρα έλαβε 2,64 φορές την δύναμή της (εννοούμε τους ψήφους που πήρε διά τον αριθμό υποψηφίων), εμείς 8 υποψήφιους, άρα 7,25 φορές τη δύναμή μας, η Μ.Δ.Σ. 2 υποψήφιες και άρα 13 φορές τη δύναμή τους, ενώ η Π.Α.Σ.Π. είχε 8 υποψήφιους (1,88 φορές τη δύναμή της) και η Π.Κ.Σ. 6 υποψήφιους (2,5 φορές). Αυτό παρουσιάζει μια εικόνα για το εύρος φοιτητών που ψηφίζουν κάθε μία από τις παρατάξεις (ή τα σχήματα) συναρτήσει των ατόμων που θα τις ψηφίσουν έτσι κι αλλιώς λόγω του ότι είναι υποψήφιοι με αυτές. Επιπλέον, αποδεικνύει ότι λίγοι επιλέγουν να έχουν λίγα άτομα και υπεύθυνα και όχι πολλά ώστε να πάρουν απλά τις εκλογές.

Τέλος, οι έδρες που καταλαμβάνουν τα υποψήφια ψηφοδέλτια είναι: 4 έδρες Δ.Α.Π.-Ν.Δ.Φ.Κ., 3 Α.Κ.ΜΗ., 2 Μ.Δ.Σ. και από 1 Π.Α.Σ.Π. και Π.Κ.Σ.

Φοιτητικές εκλογές 2012

 Αύριο είναι οι φοιτητικές εκλογές. Μπορείτε να περάσετε να ψηφίσετε στην αίθουσα 2α του κτηρίου του τμήματος Ναυτιλίας (!!!) από τις 8:00 ως τις 19:00 με ταυτότητα ή διαβατήριο.

 Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο ψηφοδέλτιο Με Διαφορά Στήθους που απαρτίζεται από δύο κοπέλες με παρόμοιες απόψεις με τις δικές μας!

 Ψηφοδέλτιο Α.Κ.ΜΗ. :

Αφεσιάδης Λάζαρος

Καρανικόλας Δημήτρης

Μαργαρίτης Μάρκος

Τζανέτος Αλέξανδρος

Φράγκος Μιχάλης

Χατζηϊωαννίδης Δημήτρης - Ευθύμης

Χρηστάκης Δαμιανός

Χρηστάκης Χρήστος

Πρωτομαγιά

Εργατική Πρωτομαγιά

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».

Εκείνη τη μέρα, 1^η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.

Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει μία βόμβα εμφανίστηκε έπειτα αυτού του συμβάντος.

Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

Πηγή: Βικιπαίδεια

Η πρωτομαγιά, πλέον, είναι μοναχά μέρα για να εκμεταλλευτεί κανείς το ρεπό του και να μαζέψει λουλούδια με την οικογένειά του ή να κάνει εκδρομή με τους φίλους του. Όμως, είναι σημαντικό να μαθαίνουμε για κάθε μέρα που τη βλέπουμε σαν …διακοπές, ποια η σημασία της και το λόγο που κάποιες ανθρώπινες ψυχές θυσιάστηκαν.

Φέτος, λοιπόν, είναι 126 χρόνια από τη μέρα εκείνη που μερικά άτομα στο Σικάγο, σήκωσαν κεφάλι και διεκδίκησαν κάτι καλύτερο στο χώρο εργασίας τους. Στόχος ήταν το οχτάωρο εργασίας, κάτι που σήμερα θεωρείται δεδομένο και που όλοι αύριο θα λέμε «άντε να πάει 2 να σχολάσω». Ποιο είναι το μάθημα που μας διδάσκει, όμως, μια τέτοια κίνηση; Τι πρέπει να μας μείνει από τη συγκέντρωση των 400.000 ατόμων σε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ;

Η δύναμη της ενότητας!

Όλα μπορούν να αλλάξουν! Τίποτα δεν είναι σίγουρο και τίποτα δεν πρέπει να μας επιβάλλεται. Όπως πριν μερικούς μήνες κάποιοι έλεγαν «μα ο νόμος δεν μπορεί να παρθεί πίσω» και τελικά λίγες μέρες πριν, ο Γ. Μπαμπινιώτης ανακάλεσε μεγάλο μέρος αυτού, αφού δεν εφαρμόστηκε σε κανένα ΑΕΙ. Έτσι και σήμερα πρέπει να καταλάβουμε και να στοχεύσουμε στην ενότητα του φοιτητικού συλλόγου και να κάνουμε τη δική μας …Πρωτομαγιά!