Περί πορείας...

Την Παρασκευή 19 Νοέμβρη, ο φοιτητικός συνδικαλισμός που πολλοί πιστεύουν ότι κάνουν στις σχολές της Χίου, άφησε την τελευταία του πνοή…

Σε μια εποχή που όσα θεωρούσαμε δεδομένα, καταρρίπτονται. Που απειλείται η φοιτητική μας ιδιότητα και που οδεύουμε προς την εποχή όπου το να σπουδάσει κανείς θα είναι οικονομικής ευχέρειας ερώτημα και όχι προσωπικής περαιτέρω μάθησης. Σε αυτή την εποχή, λοιπόν, οι συνάδελφοι που βροντοφώναζαν ότι «είναι καθήκον μας να παρευρισκόμαστε στην πορεία του συλλόγου» και που το ψηφίσαν, απείχαν!

Και δεν μιλάμε για την παράταξη της ΠΚΣ, που είχε το πολιτικό σθένος να έρθει σε αντίθεση με την πρότασή μας και εξ αρχής να ψηφίσει κατά, οπότε και να μην συμμετέχει στην πορεία. Μιλάμε για ψευτοσυνδικαλιστές που δείξαν να στηρίζουν την ιδέα της κινητοποίησης αυτής. Μιλάμε και για εκείνους που τοποθετούνται πιο αριστερά από τον πολιτικό τους φορέα! Μιλάμε και για εκείνους που θυμήθηκαν, τώρα που ο δικός τους φορέας δεν είναι κυβέρνηση, να μοντερνοεπαναστατήσουν!

ΝΤΡΟΠΗ και ΑΙΣΧΟΣ!

Συγχαρητήρια μόνο στον πρόεδρο του συλλόγου μας, που κράτησε τα προσχήματα και εκπροσώπησε το σύλλογό του δίνοντας το παρόν στην πορεία. Μπράβο στα παιδιά από το ανεξάρτητο σχήμα Φ.Α.ΣΥ. του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων, που παρευρέθησαν και βοήθησαν. Επιπλέον, οι μη παραταξιακοί φοιτητές που δεν ήρθαν (όχι εκείνοι που ήταν στο μάθημα) ας νιώθουν συνένοχοι στο ολοένα και μειούμενο ενδιαφέρον που δείχνουν όλοι προς τη σχολή μας. Όσο δε σεβόμαστε τους εαυτούς μας, τόσο δε θα μας σέβονται οι άλλοι.

Δυστυχώς η πορεία δεν έγινε! Ωστόσο φροντίσαμε όσοι ήμαστε εκεί να μαθευτεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης η όλη προσπάθεια.

Αντιθέτως, μια άλλη πορεία διαγράφεται…

…του ξεπεσμού και της πολιτικής αδράνειας!

17η Νοέμβρη

17η Νοέμβρη 2010

37 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Και συνεχίζει μέχρι σήμερα το κράτος να αγνοεί την νεολαία του. Συνεχίζει να δημιουργεί ένα κράτος που θα παραδοθεί στη νέα γενιά διαλυμένο. Κι εμείς τι κάνουμε γι αυτό;

Εμείς μένουμε αμέτοχοι! Μέσα από τη στρατολόγησή μας στις παρατάξεις-φερέφωνα των κυβερνήσεων, δίνουμε λευκή επιταγή στο εκάστοτε κυβερνόν κόμμα. Μας φιμώνουν και εμείς το δεχόμαστε! ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΜΕ! Αντί να γίνεται μάθημα ο αγώνας που έδωσαν οι φοιτητές πριν 4 περίπου δεκαετίες, σήμερα ντυνόμαστε πιόνια στη σκακιέρα της πολιτικής. Και όπως είναι φυσικό ελάχιστα πιόνια θα αναβαθμιστούν. Αυτά που ο βασιλιάς υπολόγισε να αναβαθμίσει θυσιάζοντας άλλα. Και θα πάρουν το αξίωμα που θέλει εκείνος! Ακριβώς αυτό καταφέρνουν οι κομματικές νεολαίες.

Σε αυτή την εποχή που τα σκληρά οικονομικά μέτρα καθιστούν αδύνατο για μερικούς φοιτητές να συνεχίσουν τις σπουδές τους, το σύνολο των φοιτητών μένει αμέτοχο! Τη στιγμή που δε θα μπορεί κανείς να βγάλει το ψωμί του, εμείς μαζευόμαστε και γιορτάζουμε απλά από καθήκον την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Σε αυτή την εποχή που η υπουργός παιδείας κα. Διαμαντοπούλου καταθέτει ένα πλαίσιο για την παιδεία κατάπτυστο, οι νεολαίες κανονίζουν τις χριστουγεννιάτικες εκδρομές τους, που θα προσελκύσουν ψηφοφόρους και «στρατιώτες»!

Σε αυτή την εποχή που καταπατάται η ελευθερία με διλλήματα του τύπου «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» ή «εκλέξτε μας αλλιώς πάω σε εκλογές», καθώς νουθετούν και κατευθύνουν τους πολίτες στην επιλογή τους, νέοι (και είναι θλιβερό αυτό) πανηγύριζαν για τη νίκη των αυτοδιοικητικών υποψηφίων!

Το σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» είναι καιρός να ξανακουστεί! Είναι καιρός να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με τα κόμματα και να κατεβούμε στους δρόμους! Όχι τραμπουκίζοντας, αλλά επαναστατώντας!

Και επανάσταση είναι η αμφισβήτηση! Ας μην αναμασούμε επιτέλους ότι μας δίνουν, αλλά ας δημιουργήσουμε τη δική μας υγιή νοοτροπία. Ας γίνει αυτή η μέρα εορτασμού, μια μέρα που θα μας βάλει όλους σε σκέψεις και θα υψώσουμε το ανάστημά μας! Μην δεχθούμε την Ελλάδα που μας δίνουν! Αν αλλάξουμε νοοτροπία, θα την κάνουμε καλύτερη εμείς!