Κάποτε πίστευα...

Κάποτε πίστεψα ότι όλοι μπορούν να συνυπάρξουν δημοκρατικά σε έναν μικρό καθρεφτισμό της αυριανής κοινωνίας που θα βγούμε να αντιμετωπίσουμε: στο Πανεπιστήμιο.
Κάποτε πίστεψα στην (χιλιοειπωμένη) ελεύθερη διακίνηση ιδεών.
Κάποτε πίστεψα στην ιδέα του συνδικαλισμού και της εκπροσώπησης του συνόλου.
Κάποτε πίστευα...

Έσφαλα!

Και ειλικρινά σας ζητώ συγγνώμη! Όντας αθεράπευτα ρομαντικός, πίστευα! Τώρα πλέον δεν πιστεύω σε τίποτα. Πλέον οι μάσκες πέσαν. Πλέον η βλακεία αποκαλύφθηκε.
Και σας λυπάμαι... Ειλικρινά! Διότι οι προτάσεις που διατυμπανίζετε, ΔΕΝ είναι δικές σας. Είναι προτάσεις διατυπωμένες από ένα κεντρικό σας όργανο που ακολουθεί μια κομματική γραμμή. Εσείς δεν καταλαβαίνετε την αλυσίδα των γεγονότων μάλλον. Δεν καταλαβαίνετε ότι οι κυβερνήσεις μέσα από εσάς περνούν προτάσεις, που μόλις υπερψηφιστούν από τις "σχολές" σας (όποιο από τα δύο χρώματα κι αν έχει), πάνε στο υπουργείο σαν ένα γενικό "ΝΑΙ, εγκρίνεται". Δεν καταλαβαίνετε ότι είστε συνένοχοι σε αυτά που βλέπετε μπροστά σας και κράζετε τους απέναντι ότι τα έκαναν... Είστε πιόνια! Σε μια σκακιέρα που μόνο ένα πιόνι (ίσως) καταφέρει να φτάσει απέναντι και να μετεξελιχθεί σε άλλο βαθμό. Και ο βαθμός αποφασίζεται από τις ανάγκες του παιχνιδιού, όχι από τις ικανότητές σας! Δεν είναι, λοιπόν, θέμα έργου και προσφοράς, αλλά στρατηγικής των "από πάνω" που εσείς είστε κομμάτι της.

Δείτε καθαρά: ΜΑΣ θέλουν διαχωρισμένους σε ομάδες συμφερόντων. Να χτυπιόμαστε μεταξύ μας για να ελέγχουν αυτοί τα νήματα. Και δεν εννοώ ότι μια ανεξάρτητη παράταξη είναι πανάκεια... Αλλά ένας ανεξάρτητος σύλλογος ναι! Ένας σύλλογος που θα ψηφίζοντε άτομα, άμεσα κρινόμενα από το σύνολο και δεν θα καπαρώνουν θέσεις κάποιοι εκμεταλλευόμενοι μια μαζική σύμπραξη ψήφων λόγω 100 ατόμων ψηφοδελτίων. Δείτε καθαρά... Όλες τις έδρες και τα όργανα να κερδίσει κανείς, δε χρειάζεται πάνω από 20 άτομα ψηφοδέλτιο...

Κάποτε πίστευα στην λογική σας...

Σήμερα πιστεύω στην αγανάκτησή μας...

Αλέξανδρος Τζανέτος

Ντροπή σας!!!

“Ο Γ. Σπ., μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, δήλωσε ότι αυτοί (μέλη της ΔΑΠ) έσκισαν τις αφίσες των άλλων παρατάξεων.”

Όπως καταγράφηκε στα πρακτικά του Δ.Σ. του συλλόγου του τμήματος Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης, συγκεκριμένο μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, παραδέχτηκε ότι προέβησαν σε πράξεις αποκόλλησης και σκισίματος των αφισών των άλλων παρατάξεων.

Και αν η κόντρα των κομματικών παρατάξεων καθιστά πράξη «λογική» (πλέον) το σκίσιμο αφισών της παράταξης της οποίας ο πολιτικός φορέας είναι στην κυβέρνηση τώρα, η παραπάνω πράξη περνά τα όρια της λογικής όταν συμβαίνει στις αφίσες ενός σχήματος που δεν έχει πολιτικό φορέα! Και αυτό διότι δεν χρηματοδοτείται και άρα η αγορά αφισών καλής ποιότητας επιβαρύνει προσωπικά τα μέλη της, ενώ η αυτοσχέδιες αφίσες (όπως αυτές που σκίστηκαν) θέλουν χρόνο και εργασία για να δημιουργηθούν.

Επιπροσθέτως, το τραγικότερο όλων ήταν η δικαιολογία που δόθηκε από την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: ότι δεν σεβαστήκαμε όλοι οι υπόλοιποι το γεγονός ότι είναι πρώτη παράταξη με 43% και δεν της αφήσαμε χώρο να κολλήσει αφίσες. Χώρο βρίσκει κανείς αν θέλει! Η δικαιολογία κρίνεται από γελοία έως ανούσια.

Η Ανεξάρτητη Κίνηση ΜΗχανικών κατακρίνει το γεγονός και εφιστά την προσοχή όλων των φοιτητών: η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ διάλεξε να κατακρεουργήσει τη δημοκρατία, αποτρέποντας από τους φοιτητές την ευκαιρία να ενημερωθούν για το σχήμα μας. Καταλύει δηλαδή το (δημοκρατικό) δικαίωμά μας να ενημερώσουμε τον κόσμο με έναν τρόπο που ούτως ή άλλως δεν βλάπτει αυτούς. Μια τέτοια τακτική θεωρούμε ότι μόνο από φόβο γίνεται, καθώς τα προηγούμενα 2 χρόνια ανεβήκαμε σταδιακά 2 θέσεις και νιώθουν να απειλούνται από την ύπαρξή μας.