Περί πορείας...

Την Παρασκευή 19 Νοέμβρη, ο φοιτητικός συνδικαλισμός που πολλοί πιστεύουν ότι κάνουν στις σχολές της Χίου, άφησε την τελευταία του πνοή…

Σε μια εποχή που όσα θεωρούσαμε δεδομένα, καταρρίπτονται. Που απειλείται η φοιτητική μας ιδιότητα και που οδεύουμε προς την εποχή όπου το να σπουδάσει κανείς θα είναι οικονομικής ευχέρειας ερώτημα και όχι προσωπικής περαιτέρω μάθησης. Σε αυτή την εποχή, λοιπόν, οι συνάδελφοι που βροντοφώναζαν ότι «είναι καθήκον μας να παρευρισκόμαστε στην πορεία του συλλόγου» και που το ψηφίσαν, απείχαν!

Και δεν μιλάμε για την παράταξη της ΠΚΣ, που είχε το πολιτικό σθένος να έρθει σε αντίθεση με την πρότασή μας και εξ αρχής να ψηφίσει κατά, οπότε και να μην συμμετέχει στην πορεία. Μιλάμε για ψευτοσυνδικαλιστές που δείξαν να στηρίζουν την ιδέα της κινητοποίησης αυτής. Μιλάμε και για εκείνους που τοποθετούνται πιο αριστερά από τον πολιτικό τους φορέα! Μιλάμε και για εκείνους που θυμήθηκαν, τώρα που ο δικός τους φορέας δεν είναι κυβέρνηση, να μοντερνοεπαναστατήσουν!

ΝΤΡΟΠΗ και ΑΙΣΧΟΣ!

Συγχαρητήρια μόνο στον πρόεδρο του συλλόγου μας, που κράτησε τα προσχήματα και εκπροσώπησε το σύλλογό του δίνοντας το παρόν στην πορεία. Μπράβο στα παιδιά από το ανεξάρτητο σχήμα Φ.Α.ΣΥ. του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων, που παρευρέθησαν και βοήθησαν. Επιπλέον, οι μη παραταξιακοί φοιτητές που δεν ήρθαν (όχι εκείνοι που ήταν στο μάθημα) ας νιώθουν συνένοχοι στο ολοένα και μειούμενο ενδιαφέρον που δείχνουν όλοι προς τη σχολή μας. Όσο δε σεβόμαστε τους εαυτούς μας, τόσο δε θα μας σέβονται οι άλλοι.

Δυστυχώς η πορεία δεν έγινε! Ωστόσο φροντίσαμε όσοι ήμαστε εκεί να μαθευτεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης η όλη προσπάθεια.

Αντιθέτως, μια άλλη πορεία διαγράφεται…

…του ξεπεσμού και της πολιτικής αδράνειας!

17η Νοέμβρη

17η Νοέμβρη 2010

37 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Και συνεχίζει μέχρι σήμερα το κράτος να αγνοεί την νεολαία του. Συνεχίζει να δημιουργεί ένα κράτος που θα παραδοθεί στη νέα γενιά διαλυμένο. Κι εμείς τι κάνουμε γι αυτό;

Εμείς μένουμε αμέτοχοι! Μέσα από τη στρατολόγησή μας στις παρατάξεις-φερέφωνα των κυβερνήσεων, δίνουμε λευκή επιταγή στο εκάστοτε κυβερνόν κόμμα. Μας φιμώνουν και εμείς το δεχόμαστε! ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΜΕ! Αντί να γίνεται μάθημα ο αγώνας που έδωσαν οι φοιτητές πριν 4 περίπου δεκαετίες, σήμερα ντυνόμαστε πιόνια στη σκακιέρα της πολιτικής. Και όπως είναι φυσικό ελάχιστα πιόνια θα αναβαθμιστούν. Αυτά που ο βασιλιάς υπολόγισε να αναβαθμίσει θυσιάζοντας άλλα. Και θα πάρουν το αξίωμα που θέλει εκείνος! Ακριβώς αυτό καταφέρνουν οι κομματικές νεολαίες.

Σε αυτή την εποχή που τα σκληρά οικονομικά μέτρα καθιστούν αδύνατο για μερικούς φοιτητές να συνεχίσουν τις σπουδές τους, το σύνολο των φοιτητών μένει αμέτοχο! Τη στιγμή που δε θα μπορεί κανείς να βγάλει το ψωμί του, εμείς μαζευόμαστε και γιορτάζουμε απλά από καθήκον την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Σε αυτή την εποχή που η υπουργός παιδείας κα. Διαμαντοπούλου καταθέτει ένα πλαίσιο για την παιδεία κατάπτυστο, οι νεολαίες κανονίζουν τις χριστουγεννιάτικες εκδρομές τους, που θα προσελκύσουν ψηφοφόρους και «στρατιώτες»!

Σε αυτή την εποχή που καταπατάται η ελευθερία με διλλήματα του τύπου «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» ή «εκλέξτε μας αλλιώς πάω σε εκλογές», καθώς νουθετούν και κατευθύνουν τους πολίτες στην επιλογή τους, νέοι (και είναι θλιβερό αυτό) πανηγύριζαν για τη νίκη των αυτοδιοικητικών υποψηφίων!

Το σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» είναι καιρός να ξανακουστεί! Είναι καιρός να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με τα κόμματα και να κατεβούμε στους δρόμους! Όχι τραμπουκίζοντας, αλλά επαναστατώντας!

Και επανάσταση είναι η αμφισβήτηση! Ας μην αναμασούμε επιτέλους ότι μας δίνουν, αλλά ας δημιουργήσουμε τη δική μας υγιή νοοτροπία. Ας γίνει αυτή η μέρα εορτασμού, μια μέρα που θα μας βάλει όλους σε σκέψεις και θα υψώσουμε το ανάστημά μας! Μην δεχθούμε την Ελλάδα που μας δίνουν! Αν αλλάξουμε νοοτροπία, θα την κάνουμε καλύτερη εμείς!

28η Οκτωβρίου 2010

Ημέρα που γιορτάζουμε την απάντηση του τότε πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά, στον Ιταλό πρέσβη, σχετικά με το τελεσίγραφο του Μουσολίνι, όπου ζητούσε ο στρατός του να καταλάβει διάφορα στρατηγικά σημεία εντός της Ελλάδας, καθιστώντας την έτσι άλλο ένα προτεκτοράτο του άξονα. Η γνωστή μονολεκτική απάντηση: “ΟΧΙ”


Και τώρα 70 χρόνια ύστερα από αυτό το γεγονός, τιμούμε την εθνική εορτή μας, αλλά χωρίς να μαθαίνουμε τίποτα από αυτή. Αυτές τις ημέρες ο «στρατός» της κυβερνήσεως θέλει να καταλάβει τη «χώρα» της παιδείας, το Πανεπιστήμιο! Οι τελευταίες εξελίξεις και ανακοινώσεις της «πρέσβειρας» κας. Διαμαντοπούλου, στέλνουν τελεσίγραφο ζητώντας να καταλάβουν οι Managers και εν τέλει η κυβέρνηση, όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Να στερήσουν την δωρεάν παιδεία που δικαιούται κάθε Έλληνας. Ξεκινούν να εισβάλουν σε αυτή, μέσω των αλλαγών στα σχολεία και στοχεύουν να κατακτήσουν την ανώτατη εκπαίδευση μέσα από ένα πλαίσιο που θα καταντήσει τους φοιτητές πελάτες και θα επιβάλλει τι θα μαθαίνει ο καθένας, δημιουργώντας ρομπότ και όχι επιστήμονες για την αυριανή κοινωνία.

Ο ΑΓΩΝΑΣ που έδωσαν οι πρόγονοί μας πριν από 70 χρόνια, πρέπει να μας αφυπνίσει και να είναι εφαλτήριο για την καθολική ΡΗΞΗ στην οποία πρέπει να επέλθει. Να πούμε το δικό μας “ΟΧΙ”, να μην αφήσουμε καμία «δύναμη του άξονα» (βλέπε κυβέρνηση) να εισβάλλει στα δικά μας εδάφη. Οι φοιτητές και κατ’ επέκταση η νεολαία κάθε χώρας, είναι και θα πρέπει να είναι ο ισχυρότερος πόλος κρούσης και επανάστασης. Επανάσταση με την έννοια της αμφισβήτησης. Να μην δεχόμαστε έτοιμο ότι μας σερβίρουν, να μην αναμασούμε λόγια πολιτικάντηδων και κομματαρχών που δεν νοιάζονται για το καλό μας.

Μόνο οι συνεχείς αγώνες και η επιμονή σε ένα σαφή στόχο, θα λειτουργήσουν θετικά για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ των γεγονότων. Ας λειτουργήσουμε λοιπόν μαζικά σαν σύλλογος, μακριά από μικροκομματικά συμφέροντα και ας δώσουμε τον δικό μας αγώνα. Τώρα πια για την ελευθερία, αλλά την ελευθερία της παιδείας.

ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Κατά την περίοδο των εγγραφών πρωτοετών φοιτητών στα τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου που βρίσκονται στη Χίο, σημειώθηκε ένα ρατσιστικό φαινόμενο. Μέλος της παράταξης της Δ.Α.Π.-Ν.Δ.Φ.Κ., απευθυνόμενο σε πρωτοετή φοιτήτρια, της οποίας η καταγωγή είναι από την Αλβανία, είπε:

“Εσύ που είσαι αλβανίδα, θα έπρεπε να χαίρεσαι που πέρασες σε πολυτεχνικό τμήμα”

Αυτή η φράση είναι τουλάχιστον προσβλητική και μειώνει παράλληλα και την εν λόγω παράταξη. Ο φυλετικός ρατσισμός (και ο ρατσισμός γενικότερα σε κάθε μορφή του) είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να εκλείψει από χώρους όπως τα πανεπιστήμια.
Οι εξωτερικές διαφορές, δεν αναιρούν την κοινή ιδιότητα που έχουν οι φοιτητές. Τα προβλήματα είναι κοινά για όλους και θα λυθούν μόνο με μαζικότητα!!! Ο ρατσισμός οδηγεί στο γνωστό “φακέλωμα” και στην χρήση “ταμπέλας”. Αυτό δεν είναι μαζικότητα του συλλόγου, αλλά διαχωρισμός!

Κατακρίνουμε το ρατσισμό και καλούμε και τις υπόλοιπες παρατάξεις να το κάνουν.

Εγγραφές 2010

Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.
Ρήγας Φεραίος,1757-1798,Εθνομάρτυς

Χρωματικός παροξυσμός!
Αυτές οι δύο λέξεις περιγράφουν πλήρως την εικόνα του πανεπιστημίου σήμερα, την ημέρα που εισέρχεσαι στη σχολή. Την ημέρα που ξεκινά μια νέα εμπειρία για σένα. Που ανοίγουν νέες πόρτες μπροστά σου και αρχίζεις να ανεξαρτητοποιείσαι.
Ανεξαρτητοποιείσαι! Υπέροχη λέξη κι αυτή! Εμπεριέχει όλα όσα θα αποκτήσεις σιγά σιγά: υπευθυνότητα των πράξεών σου, ελεύθερο ωράριο, νέοι ανεξερεύνητοι τόποι να επισκεφτείς, το δικαίωμα της επιλογής. Περιέχει το χιλιοειπωμένο “ελεύθερη διακίνηση ιδεών”. Την ανταλλαγή απόψεων με στόχο τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και των πεποιθήσεών σου. Με άλλα λόγια, θα έχει ως αποτέλεσμα να αποκτήσεις μια ιδεολογία. Να μην είσαι ρομπότ στα χέρια όσων βολεύονται από αυτό.
Και ιδεολογία δεν υπάρχει μόνο πολιτικού χαρακτήρα, αλλά είναι μια ευρεία έννοια για τον όρο άποψη. Αυτός είναι και ο στόχος του Πανεπιστημιακού ιδρύματος: να αποκτήσει άποψη ο φοιτητής.

Στον αντίποδα, λοιπόν, βλέπεις τώρα που ήρθες να εγγραφείς, να μαζεύονται γύρω σου άτομα, με σαφή σκοπό να σε προσελκύσει το “προϊόν” που πλασάρουν. Ένα προϊόν που υπόσχεται μεν πολλά, αλλά φαινομενικά δεν ζητά τίποτα. Φαινομενικά, διότι αρχικά δηλώνεις μονάχα παρών. Σου ζητούν να σηκώσεις το χέρι για να ψηφίσεις υπέρ και θα το κάνεις. Μονάχα αυτό…
Στην πορεία, όμως, ανακαλύπτεις ότι είσαι απλά στρατιώτης σε ένα αχανή στρατό. Μέλος σε έναν οργανισμό που είσαι κεφάλαιο γι αυτόν. Είναι επιλογή σου, γιατί είσαι ανεξαρτητοποιημένος, να συμμετέχεις εκεί που σε σέρνουν. Είναι επιλογή σου, γιατί είσαι ανεξαρτητοποιημένος, να μην ασχοληθείς καθόλου με κανένα. Όμως, μπορείς και να δηλώσεις παρών δημιουργώντας τη δική σου άποψη των πραμάτων.

Είναι επιλογή σου. Γιατί είσαι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ!


Συγχαρητήρια για την εισαγωγή σου στη σχολή Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης. Καλές σπουδές!